Na de bevrijding worden de zwarte families Merckx en Broos opgepakt. Hun hoeves in Kiezegem worden geplunderd. In 1946 worden ze voor de krijgsraad veroordeeld met straffen van drie jaar tot levenslange opsluiting. De broers Maurice en Marcel Merckx die deelnamen aan de razzia’s leven ondergedoken en weten de doodstraf bij verstek te ontlopen. De veroordeelden krijgen strafvermindering en komen vervroegd vrij, hun eigendommen in het dorp worden verbeurd verklaard. Na hun vrijlating verhuizen de families naar het Antwerpse.
Ook de leiders van het Veiligheidskorps, Robert Verbelen en Antoon Van Dyck krijgen een proces. Verbelen gaat vrijuit, Van Dyck komt na 17 jaar vrij door strafvermindering.
Het proces van Meensel-Kiezegem
In een uitgave van het clandestiene blad Vrij Volk verschijnt een integraal rapport van het proces van Meensel-Kiezegem. Daarin publiceert men de beklaagden en hun straffen:
- Merckx Remy (vader), levenslang
- Swinnen Clementine (moeder), levenslang
- Merckx Marcel (zoon), doodstraf bij verstek
- Merckx Albert (zoon), doodstraf bij verstek
- Merckx Maurice (zoon), doodstraf bij verstek
- Merckx Joseph (zoon), levenslang
- Merckx Maria (dochter), levenslang
- Merckx Ernest (jongste zoon), 10 jaar
- Broos Felix (oorlogsburgemeester), levenslang
- Stroobants Julien (collaborateur), 3 jaar
De leden van de familie Merckx in hechtenis krijgen een gevangenstraf, drie zonen Maurice, Marcel en Albert Merckx weten te vluchten en krijgen de doodstraf bij verstek. Daarnaast wordt ook de oorlogsburgemeester Felix Broos veroordeeld, alsook collaborateur Julien Stroobants, in wiens herberg de arrestatielijsten van de geplande razzia’s werden opgemaakt.
Robert Verbelen
Robert Verbelen wordt in 1947 veroordeeld tot de doodstraf bij verstek. Hij leeft ondergedoken in Oostenrijk. Onder een valse naam werkt hij voor de Amerikaanse inlichtingendiensten. In 1960 beland hij in de Oostenrijkse cel, op verdenking van oorlogsmisdaden, daar wordt hij in 1965 vrijgesproken door een gebrekkig dossier. Tot aan zijn dood in 1990 blijft Verbelen actief als auteur en spreker voor extreemrechtse organisaties.
Tony Van Dijck
Antoon ‘Tony’ Van Dyck was lid van het Veiligheidskorps en had eerder nog gediend in het Vlaams Legioen aan het Oostfront. Hij vlucht na de razzia’s in september 1944 naar Duitsland. In 1947 wordt hij veroordeeld tot de doodstraf, als medeverantwoordelijke voor onder andere de razzia’s van Meensel-Kiezegem. Het vonnis werd niet voltrokken en Antoon Van Dyck komt na zeventien jaar cel vrij. In 1991 publiceert hij nog het boek ‘Zo stierven zij en wij’ over het leven aan het Oostfront.